Paul Stap studeert in 1982 af aan de Gerrit Rietveld Academie in de richting Vrije Grafiek. Na zijn academietijd manifesteert hij zich al snel als beeldhouwer en schilder. Daarbij verloochent hij zijn grafische achtergrond niet. De kunstenaar brengt de vormtaal voor zijn vroege gombatiks op gang door intuïtief schetsen, het zogenaamde écrire automatique. Hiermee ‘peutert’ hij beelden uit zijn onderbewuste los. Stap laat zich voor de latere tweedimensionale en driedimensionale ‘Zinnebeelden’ vooral inspireren door invallen en gedachtensprongen die bij hem opkomen bij het lezen van intrigerende zinnen, het horen van versprekingen of woordspelingen, en het nadenken over essenties van verhalen. Eerst legt hij de invallen in tekst of schets vast. Daarna begint ‘het broeden’op een direct, bij de eerste aanblik pakkend, maar ook tot nadere beschouwing uitnodigend ‘beeld’. Soms gaat de titel het werk vooraf. Altijd wordt de keus voor de techniek; schilderen of  beeldhouwen, bepaald door de uitvoerbaarheid van het idee. Stap acht oplossingen zoeken en vinden een belangrijk onderdeel van zijn beeldend werk. In 1996 verruilt hij, om tijd te winnen, zijn minutieuze schildertechniek voor een even gedetailleerd werkproces via zelfgemaakte stempels geladen met figuratieve voorstellingen en symbolische waarden. Nu ontstaan ook schilderijen in de combinatie stempel en schildertechniek. Het ritmisch plaatsen van stempels is voor Paul Stap gelijk aan het zetten van weloverwogen penseelstreken.  ,,In beide gevallen maak ik gevoelsmatig een schilderij. Gebruik ik uitsluitend de stempeltechniek dan geldt: wel in een door mijzelf vooraf vastgesteld kader. "